Vlaamse pareltjes

We kijken massaal Netflix voor die goede Engelse en Spaanse series, maar we vergeten veel te vaak dat ook ons land knappe werkjes kan afleveren. Vandaag presenteer ik enkele Vlaamse pareltjes van de afgelopen jaren.

Tabula Rasa

Annemie D’haeze (Veerle Baetens) is een jonge mama die na haar auto-ongeluk lijdt aan geheugenverlies. Ze blijkt de enige sleutel te zijn die kan helpen bij de verdwijningszaak van Thomas De Geest. Kan ze het zich terug herinneren voor het te laat is?

Naast Veerle Baetens vervoegen ook Hilde Van Mieghem, Jeroen Perceval, Lynn Van Royen, Stijn Van Opstal en Gene Berevoets de cast van Tabula Rasa. Waarom deze serie absoluut een pareltje is? Omdat je als kijker niet alleen geniet van het straffe verhaal, maar ook eens geniet van hoe alles in beeld is gebracht. Het is veruit de enige serie die ik al heb gezien, die daar zoveel aandacht aan heeft besteed en dat komt de serie alleen maar ten goede. Normaal houd ik niet van thrillers/horror, maar deze serie brengt het op een niet cliché-manier. Ik hield ervan om samen met Annemie te puzzelen met haar herinneringen en uiteindelijk toch nog verbaasd te worden.

Beau Séjour 1

Kato (Lynn Van Royen) ontwaakt in haar eigen bloed. Ze wordt wakker in een hotelkamer en heeft geen flauw idee wat haar overkomen is. Kato ziet haar eigen lijk in bad liggen. Ze moet op zoek gaan naar haar eigen moordenaar. Gaandeweg heeft ze door dat een paar mensen haar wel kunnen zien. Hebben zij er iets mee te maken?

Naast Lynn Van Royen zitten ook  Johan Van Assche, Inge Paulussen, Kris Cuppens, Jan Hammenecker, Barbara Sarafian in de cast van Beau Séjour 1. Ook deze serie heeft me tot aflevering 10 meegenomen, maar me vooral elke aflevering meegesleurd in haar mysterieuze dood. Je gaat ook op zoek naar de mogelijke moordenaar en toch zit je er naast. Een ijzersterk concept.

Dit jaar kwam er ook een tweede seizoen van Beau Séjour, maar met een ander verhaal en een andere cast. Ook een aanrader! Ook deze heb ik snel verslonden, maar ik had het einde ook weer mis. Frustrerend… 🙂 als je niet goed kan inschatten.

De Dag

Vroeg in de morgen nemen overvallers hun beslag op een bankkantoor in een klein Vlaams stadje. Ze gijzelen bankbedienden en ook twee kinderen. De politie zet volop in om geen slachtoffers te laten vallen, maar er klopt iets niet aan de situatie. Naarmate de dag vordert wordt duidelijker wat er werkelijk aan de hand is en dat leidt tot een dramatische wending.

Deze serie is te danken aan de twee magistrale bedenkers: Julie Mahieu en Jonas Geirnaert. Dit verhaal is enorm goed bedacht. Om de aflevering wordt het verhaal van één van de twee kanten (gijzelnemers of politie) belicht. Elke keer kom je iets meer te weten. De gijzelnemers worden op deze manier niet veroordeeld door de kijkers, want ze krijgen ook hun verhaal te horen. Meer begrip, meer sympathie. Een serie dat blijft verrassen. De donkere beelden werken om een aanhoudende spanning te creëren. Eén tip: blijf waakzaam.