uitweg

Dagenlang vielen bitterzoute tranen over mijn wangen, moest ik de ene na de andere paniekaanval te lijf gaan, kreeg ik geen hap door mijn keel en kroop ik totaal vermoeid maar slapeloos mijn bed in. Het liefst wilde ik wegrennen. De enige manier om mijn angsten achter te laten. Na een hels weekend vol piekerenMeer lezen over “uitweg”

op de proef gesteld

De deuren leken potdicht, maar ineens gingen ze open. Overladen met emoties en een overwerkende geest zit mijn voet gekneld in de deuropening van meerdere deuren. Bijna binnen. Als de deur maar niet in het slot valt, denk ik bij mezelf. In “mis me meer” schreef ik nog over mijn uitstelgedrag in mijn zoektocht naarMeer lezen over “op de proef gesteld”

mis me meer

Ik wacht. Ik weet niet. Ik ben kwijt. Ik zoek. Het is de tussentijdse conclusie van twee jaar het studentenleven te leven. Al twee jaar word ik ondergedompeld in een nieuwe wereld met al haar dimensies, zowel in coronatijden als post-corona. Ik blijf ontdekken, beleven en worden, maar ik verlies ook. Het is opbouwen enMeer lezen over “mis me meer”

(ver)eenzaam

Ik heb na anderhalf jaar Journalistiek al verschillende fases doorlopen. Fases van twijfel en stress, dieptepunten maar nu is er vooral bewustwording. Alles wat ik moet opgeven door iets wat ik graag doe. Aan elk einde komt een nieuw begin. Na twee tot bijna drie maanden in een cocon te hebben geleefd van feestdagen, examensMeer lezen over “(ver)eenzaam”

wereldhelder

Een paar interviews. Tientallen taken, stress attackskes en examens. Honderden vragen. Duizenden woorden. Later. En ik ben in de helft. Over anderhalf jaar draag ik de functie ‘journalist’. Het besef dringt nog niet helemaal door. Over anderhalf jaar zit ik ergens aan een redactietafel, werk ik ergens achter de schermen, praat ik in een micro,Meer lezen over “wereldhelder”

mijn sprookje van Grimm

Mijn leven is momenteel een beetje zoals het sprookje van Doornroosje. Ik prik me meermaals aan een spinnenwiel, maar ik sterf niet. Ik blijf hoogstens even liggen, maar niemand die me wakker kust. Sprookjes bestaan jammer genoeg niet en het geluk soms ook niet. We zijn inmiddels drie weken verder in mijn tweede bachelorjaar. DatMeer lezen over “mijn sprookje van Grimm”