Vang je dromen Onderweg naar de eeuwigheid Jij ver weg, wij dichtbij Ontsnap even Wacht even De vertraging van je trein Je kan vertrekken Nu Droom maar verder Slaap maar zacht Morgen zijn we weer een stap dichter bij elkaar.
Tag archief:#poëzie
schommelingen
jouw handen rond haar touwen, zittend en schommelend, wiebelen jouw voeten naar voor en naar achter al veel te lang schommelen de touwen heen en weer je gaat door maar je bent al lang afgestapt zandkorrels kriebelen tussen je tenen een zwarte afdruk blijft achter verkrampte rode handen die zachtjes branden en toch schommel jeMeer lezen over “schommelingen”
kom je onder me schuilen?
Kom je schuilen onder mijn afdakje? Druppels en gevallen verdorde bladeren Geel, rood en bruin De barricade van het pad Verbinding tussen jou en mij Op een plank afstand Mag ik je voelen? Gekietel onder mijn okseltjes Ik wil je raken In een burcht van stenen Tegen herfst en winter Tussen jou en mij AlleenMeer lezen over “kom je onder me schuilen?”